قهوه فوری

قهوه فوری

قهوه آماده یا پودر قهوه ، یک نوشیدنی به دست آمده از دانه‌های قهوه به عمل آمده و فرآوری شده‌است. قهوه فوری را به صورت تجاری با یکی از روش‌های خشک‌کردن انجمادی یا خشک کردن پاششی تولید می‌کنند، که می‌توان با بازگرداندن رطوبت، آن را آماده مصرف نمود. قهوه فوری به صورت مایع غلیظ نیز تولید می‌شود که به آن قهوه محلول می گویند. در برخی مناطق ایران، قهوه فوری را با نام نسکافه (نشانی تجاری برای نوعی قهوه فوری است متعلق به شرکت نستله) می شناسند. از مزایای قهوه‌های فوری می‌توان به سرعت آماده‌سازی (به راحتی در آب گرم حل می‌شود)، وزن و حجم کم جهت حمل و نقل در مقایسه با دانه قهوه (برای آماده‌سازی همان مقدار آشامیدنی) و عمر مفید طولانی اشاره کرد. هر چند اگر قهوه فوری در محل خشک نگهداری نشود، قابلیت فاسد شدن (پوسیدگی و از بین رفتن) را دارد.

تاریخچه

قهوه فوری یا قهوه محلول در سال ۱۸۹۰ توسط دیوید استرنج در شهر اینورکارگیل، نیوزیلند، تحت شماره ثبت اختراع ۳۵۱۸ ثبت شده‌است. این محصول با نام تجاری "قهوهٔ استرنج" و با استناد به فرایند ثبت اختراع " خشک کردن با هوای گرم" فروخته شد. همچنین یک دانشمند ژاپنی به نام ساتوری کاتو که در شیکاگو مشغول به کار بود، اختراع مشابهی را در سال ۱۹۰۱ به ثبت رساند. کمی بعدتر جورج لوئیس واشینگتن روش دیگری برای تولید قهوه فوری ارائه داد و در سال ۱۹۱۰ شروع به بازاریابی برای آن نمود. در سال ۱۹۳۸، شرکت نسکافه یک فرایند بسیار پیشرفته برای تولید قهوه فوری ارائه داد. این روزها مارک‌هایی مانند نسکافه، اینترنشنال رست، اکسترا، ماکسول هاوس، روبرت تیمس، استارباکس و شرکت کاوا از نام‌های مطرح و محبوب در تولید قهوه فوری هستند.

موارد مصرف

قهوه فوری به صورت پودر یا دانه‌های ریز (فرم گرانول) و غالباً در ظروف شیشه ای، بسته‌های پلاستیکی یا قوطی در بازار ارائه می‌شود. مصرف‌کننده نهایی با اضافه کردن آب داغ به پودر به میزان دلخواه ، غلطت نوشیدنی خود را تنظیم می‌کند. راه جدیدتر مصرف آن استفاده از کیسه‌های قهوه است که شبیه به کیسه‌های چای می‌باشند. قهوه فوری همچنین جهت تهیه انواع آیس کافی‌ها مانند فراپهٔ یونانی به کار می‌رود.در برخی کشورها مانند پرتغال، اسپانیا و هندوستان از شیر داغ به جای آب داغ در تهیه نوشیدنی نهایی استفاده می‌شود. در مناطق دیگر مانند کره جنوبی، قهوه فوری با پودر مکمل قهوه و شکر ترکیب شده و با نام کافی میکس عرضه می گردد. قهوه فوری در بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم محبوبیت یافت و همچنان بیش از ۷۵ درصد از قهوه خریداری شده برای مصارف خانگی در بریتانیا را شامل می‌شود. این مقدار در آمریکا و فرانسه کمتر از ۱۰ درصد و در ایتالیا کمتر از یک درصد است.

استفاده از قهوه‌های فوری در پخت‌وپزهای عمومی و تشریفاتی به دلیل سهولت در مصرف بسیار رواج پیدا کرده‌است.از این پودر در تهیه کیک قهوه که یک جزء اصلی جشن‌ها در نیوزیلند، استرالیا و بریتانیا است به وفور استفاده می‌شود. از قهوه محلول برای طعم دهی به بستنی یا ساندی‌ها نیز استفاده می‌شود، و اغلب با مقادیر مساوی از شکلات مخلوط می گردد.